Rod Chamaesiphon je predstavljen jednoćelijskim, a ređe kolonijalnim modrozelenim prokariotima. Ukoliko se egzospore sasvim odvajaju od majke ćelije tada nastaju jednoćelijski predstavnici. Međutim, kod pojedinih vrsta se egzospore pričvršćuju za ivicu peharastog sluznog omotača i razvijaju se u nove jedinke koje ostaju u vezi sa majkom ćelijom. Na taj način nastaju kolonije veoma različitog oblika i znatnih dimenzija. One mogu da budu sluzave tvorevine sa radijalno raspoređenim nizovima ćelija, tvorevine končastog oblika, nepravilno granate tvorevine ili višeslojne tvorevine u obliku različito obojenih zona. Kod pojedinih predstavnika za koje je karakteristično da se egzospore razvijaju neposredno nakon odvajanja od majke ćelije, obrazuju se diskolike grupacije sa gusto raspoređenim ćelijama, pri čemu je centralno postavljena ćelija najstarija. Obrazovanje diskolike tvorevine je počelo i nastavlja se odvajanjem egzospora od ove ćelije. Pojedine vrste grade prividno parenhimske tvorevine. Ovakve grupacije nastaju kombinacijom obrazovanja kolonija i posebnih slojeva. Međusobno tesno sbližene ćelije tvore bazalni deo iz kog se sastoje slojevi od kojih se naviše pružaju više-manje končasto raspoređeni nizovi ćelija koji nastaju razvijanjem egzospora. Ti filamenti se završavaju ćelijama koje su tipične za rod Chamaesiphon. Te ćelije produkuju egzospore koje odmah klijaju u novu jedinku. Ćelije su polarizovane, odnosno diferencirane na osnovu i vrh. Za podlogu su utvrđene direktno svojim osnovama koje su transformisane u male diskove ili posredstvom kratke, sluzne drške. U mlađim životnim stadijumima ćelije su loptaste, a kasnije zadobijaju elipsoidan, kruškolik, štapićast ili cilindričan oblik. Ćelijski zid je često slojevit tako da se slojevi međusobno razdvajaju što u zrelom stadijumu razvića dovodi do njegovog cepanja na vrhu ćelije i do formiranja tvorevine u obliku pehara. Oko ćelije se nalazi sluzni omotač u obliku pehara. Ponekad je tanak i homogen, a ponekad debeo i slabo slojevit. Obično je čvrst ili više-manje osluzaveo, bezbojan ili žut do tamnije mrke boje. Protoplast koji je smešten ispod ćelijskog zida kod većine vrsta nije go. Obično je homogen, ali se kod pojedinih vrsta nalaze pojedinačne granule (cijanoficinske granule, karboksizomi). Tilakoidi su smešteni parijetalno i talasastog su oblika. U nekim slučajevima se nalaze u centroplazmi. Ćelijski sadržaj je bledoplavo-zelene boje, a ređe siv, ružičast ili crveno-ljubičast. U retkim slučajevima se javlja bezbojan protoplast.
