Karakteristike: Bakterije su bez ikakve sumnje najstariji oblici živih bića koji su se pojavili pre 3,8 milijardi godina, a održali su se sve do danas. Čak i danas bakterije predstavljaju najbrojniju grupu živih bića. Od izuzetnog su značaja za promet materije u ekosistemima, te stoga imaju prvorazredni značaj. Najveći broj vrsta bakterija su jednoćelijski organizmi koji mogu biti loptastog, štapićastog ili zavojičastog oblika. Međutim, određen broj vrsta gradi složenije organizovana tela koja se sastoje iz većeg broja ćelija i obrazuju končaste ili grozdaste skupine, odnosno kolonije. Bakterije su od virusa znatno većih dimenzija. Međutim, u poređenju sa eukariotima to su mali organizmi čije su dimenzije reda nekoliko mikrometara, tako da se mogu posmatrati samo pomoću mikroskopa. Sve bakterije su prokariotske organizacije. Na njihovoj površini se nalazi kapsula, a ispod nje su bakterijski zid i citoplazmatična membrana koja ograničava, omeđava unutrašnjost prokariotske ćelije, njen protoplast. Bakterijski zid poseduje najveći broj predstavnika kod kojih ima ulogu potporne strukture. U građi bakterijskog zida obavezno učestvuje peptidoglikan. Poznati danski lekar Gram je primenjivao posebnu tehniku bojenja na osnovu koje je ustanovio da se bakterije mogu podeliti na dve grupe. U jednu grupu spadaju bakterije koje se boje plavoljubičasto i one su nazvane gram-pozitivne, a bakterije koje se boje crveno su nazvane gram-negativne. Osnovne komponente zida gram-pozitivnih bakterija predstavljaju peptidoglikani i teihoična kiselina. Bakterijski zid gram-negativnih bakterija ima složeniju građu jer u izgradnji njihovog zida učestvuje i spoljašnja membrana koju čine ugljeni hidrati, lipidi i proteini. Protoplast je vodena sredina u kojoj se nalaze joni, mali molekuli, brojni proteini i nasledni materijal. U ćelijama bakterija nasledni materijal, odnosno DNK je obično smeštena u centralnom delu, ali nije okružena ovojem. Molekul DNK ima kružan oblik, a pridruženo mu je malo proteina. Na periferiji ćelije se nalazi citoplazma u kojoj se nalaze veoma brojne strukture malih dimenzija koje su nazvane prokariotski ribozomi. Često citoplazma bakterijske ćelije izgleda gušće i tamnije od centralnog dela zbog prisustva ribozoma. Elementi citoskeleta se ne nalaze u citoplazmi bakterija, a nisu prisutne ni organele. Pored ribozoma i molekula DNK, u citoplazmi mnogih bakterija su prisutne strukture koje su nazvane inkluzije. Takođe, prisutni su mali kružni fragmenti vanhromozomske DNK koji se nazivaju plazmidi. U najvećem broju slučajeva bakterije se razmnožavaju fisionom deobom ćelije. Pojedini predstavnici bakterija mogu da se razmnožavaju i procesom koji je nazvan pupljenje. U tom slučaju na roditeljskoj ćeliji formiraju se pupoljci koji predstavljaju mlade ćelije, koje se od nje otkidaju i nastavljaju svoj životni ciklus.
Klasifikacija: U okviru ovog domena možemo razlikovati sledeća carstva:
1. Carstvo Proteobacteriae
4. Carstvo Saprospirae
5. Carstvo Chloroflexae
6. Carstvo Chlorosulfatae
7. Carstvo Pirellae
8. Carstvo Firmicutae
9. Carstvo Verrucomicrobia
