Morfologija: To su sitni pseudocelomatni organizmi koji naseljavaju morske ekosisteme. Dimenzije tela se kreću u rasponu od 100 mikrometara do jednog milimetra. Telo je diferencirano na pet delova - usni konus, vrat, centralni region, toraks i abdomen. Na usnom konusu se nalazi usni otvor koji je okružen sa osam stileta. Stileti su pravi, a u osnovi se račvaju. Vrat se karakteriše odsustvom bilo kakvih struktura. To je znatno uži deo tela od usnog konusa. Na njega se nastavlja centralni region koji može da se uvlači i izvlači. Na njemu se nalazi devet venaca spinoskalida koji se označavaju i kao skalidi. To su štapićaste strukture izgrađene od hitina. Prvi venac je građen od šest skalida koji su upravljeni napred. Ostalih osam venaca izgrađuje veći broj skalida koji su upravljeni ka zadnjem delu tela. Toraks je građen od dva segmenta, ali je segmentacija samo površinska. Trihoskalide koje su slične onima kod predstavnika razdela Kynorhyncha se nalaze na zadnjem segmentu. Abdomen je buretastog oblika. On je okružen lorikom, odnosno kućicom koja je građena od šest uzdužnih ploča. Na ovim pločama se nalaze pore kojima se epidermalne žlezde otvaraju u spoljašnju sredinu. Na lorici se nalaze i floskuli, odnosno senzitorni organi koji su razvijeni na dorzalnoj dvema lateralnim pločama. Analni otvor se nalazi na zadnjem delu abdomena.
Anatomija: Telesni zid je građen od kutikule, epidermisa i složenog mišićnog sistema. Telesna duplja im je pseudocelom. Crevni sistem je euproktnog tipa. Prednje crevo se sastoji od usta, bulboznog ždrela i kratkog cevastog jednjaka. Srednje crevo je malo prošireno i karakteriše se prisustvom uzdužnih žlebova. Zadnje crevo je veoma kratko. Završava se analnim otvorom na zadnjem delu tela. U prednjem delu tela su smeštene pljuvačne žlezde koje su preko izvodnih kanala povezane sa crevom. Ekskretorni sistem je građen od para protonefridija. Nervni sistem je vrpčastog tipa. Sastoji se od krupne moždane ganglije od koje polaze nervi do svih stileta, a vrpcama je povezana za torakalnu, nekoliko abdominalnih i kaudalnu gangliju. Površinu tela i floskularne organe inervišu nervi koji polaze od ovih ganglija. Transportni i endokrini sistem nije razvijen. Predstavnici razdela Loricifera su odvojenih polova. Kod svih do sada poznatih vrsta je uočen polni dimorfizam koji nije naročito izražen. Muški polni sistem je građen od krupnih parnih testisa, a kod ženki se nalaze parni ovarijumi sa kratkim oviduktima i receptakulumom seminalis. Larva koja se razvija iz jaja se dosta razlikuje od adultne jedinke. Razlike se ogledaju pre svega u prisustvu dva listolika dodatka na zadnjem kraju tela koji larvama služi za kretanje. Dok se ne razviju u mlade jedinke larve se presvlače nekoliko puta.
Klasifikacija: Prva otkrivena vrsta ovog razdela je Nanoloricus mysticus. Ovu vrstu je 1982. godine pronašao danski zoolog Kristensen. Pronađena je u toku istraživanja voda oko Grenlanda i obala Francuske na dubini oko 25 metara, a naseljava bentos. Do danas je pronađeno oko sto vrsta svrstanih u devet rodova. Razdeo obuhvata tri familije:
1. Familija Nanaloricidae
2. Familija Pliciloricidae
3. Familija Urnaloricidae
